Vorig jaar ontwikkelde Hans van Lunteren samen met biologe Jessica van Essen en programmamaker Hans van Dijk voor het Centraal Museum de tentoonstelling Toevallig Groen; zaailingen van de stad.  Stedelijk groen bestaat vooral uit aangelegde tuinen, parken, bomen en plantsoenen. Maar de natuur kiest zelf ook plekken uit in de stad waar ze haar eigen oerkracht laat zien. Informatie over dit project is te vinden in de fietsenstalling op de parkeerplaats.

Lezing door Hans van Lunteren
Zaterdag 10 september 2022 om 14.30 uur
In de reeks kunstenaarslezingen op zondagmiddag vertelt Hans van Lunteren uitgebreid over zijn projecten en kunstopdrachten.

Het werk van Francine Claassen gaat over authenticiteit, ontembare innerlijke krachten en de worsteling jezelf te blijven in een wereld die onophoudelijk duwt, trekt en op pijnpunten drukt. De natuur biedt soms troost, een plek om je in te verschuilen.
In haar collages, geënsceneerde fotografie, installaties en sculpturale acts zitten bepaalde lagen die samen een verhaal vormen. Wat zij maakt is tijdelijk en fragmentarisch. Zij verandert bestaande beelden. Een collage kan impulsief, soms zelfs in 1 minuut, ontstaan. Die vrijbrief wil ze beslist houden.
Al haar werk lijkt te verwijzen naar een eindeloze en met obstakels bezaaide menselijke zoektocht van blaaskaken, binnenvetters, muurbloempjes en roeptoeters naar ontsnapping, vrijheid en geluk. Soms helpt de natuur een handje.

 www.francineclaassen.com

Het is als een dans. De muziek, een piano uitvoering van Take this waltz van Leonard Cohen, bevestigt die aanname. Het publiek kan meedansen met koptelefoon op in de silent disco in de videoruimte.

Jeroens films en video-installaties hebben een glasheldere en poëtische beeldtaal. Actualiteit en het dagelijks leven worden verweven met de mythische wereld van schilderijen, sprookjes en speelfilms. Terugkerende thema’s zijn de stroom en cyclus van tijd, utopie en religie. In zijn films zijn mensen vermomd als abstracte, symbolische wezens die zich bewegen in een prominent aanwezig en betekenisvol landschap: meren, bossen, de zee, weilanden.

Het fundamentele karakter van Kooijmans’ werk is optimistisch, maar de donkere kant van het leven wordt niet genegeerd.

www.jeroenkooijmans.com

Bij de vuilnis, de bushalte of in het park wordt hij neergezet of gelegd met enige waardigheid. De twijfel waarmee de mens zich van de nog gezonde boom ontdoet komt haarscherp in beeld, zonder dat de mens zelf te zien is.

‘Ik vind menselijk gedrag fascinerend. We vinden onszelf ontzettend slim en ontwikkeld, toch doen wij soms dingen zonder daar kritisch over na te denken. 
Met mijn foto’s vertel ik het liefst verhalen met een serieus thema dat ik rauw, eerlijk en in een subtiele vorm van humor verpak.’

Bij Steck zijn de foto’s ondergebracht in het kerstbomenbos.
 Een bos van louter kunstbomen.

www.denkbeeldvormer.nl