• In Short
  • Fotografie
  • Multi-media
  • Video

Jeroen Kooijmans

‘aantrekken en afstoten’

In de video van Jeroen Kooijmans weet je niet of de vrouw en de vingerplant in elkaar verstrikt raken of liefdevol verstrengeld zijn. Een vreemd spel van aantrekken en afstoten ontvouwd zich.

Het is als een dans. De muziek, een piano uitvoering van Take this waltz van Leonard Cohen, bevestigt die aanname. Het publiek kan meedansen met koptelefoon op in de silent disco in de videoruimte.

Jeroens films en video-installaties hebben een glasheldere en poëtische beeldtaal. Actualiteit en het dagelijks leven worden verweven met de mythische wereld van schilderijen, sprookjes en speelfilms. Terugkerende thema’s zijn de stroom en cyclus van tijd, utopie en religie. In zijn films zijn mensen vermomd als abstracte, symbolische wezens die zich bewegen in een prominent aanwezig en betekenisvol landschap: meren, bossen, de zee, weilanden.

Het fundamentele karakter van Kooijmans’ werk is optimistisch, maar de donkere kant van het leven wordt niet genegeerd.

www.jeroenkooijmans.com

  • In Short
  • Multi-media
  • Video

Ali Eslami

‘nieuw perspectief voor de toekomst’

Welkom in de wereld van Ali Eslami. In de videoruimte in het balkonhuisje van Steck neemt Ali ons mee in zijn virtuele droom.

Recept (2016) is een reis door een onbekende, dynamische en onderling verbonden, parallel lopende werkelijkheid. Maar je kunt het ook anders interpreteren. Wij reizen als het ware terug vanuit de beschaving naar de tijd toen de wereld nog woest en ledig was.
Ali Eslami ontwikkelt interactieve ervaringen. Met gebruikmaking van VR-tools of 3D bril presenteren deze werken zich als realiteit.
Zijn fictieve en non-fictieve verhalen gaan vaak naadloos over in een werkelijkheid waarin zich een nieuw perspectief voor de toekomst ontvouwt.

www.alllesss.com

  • In Short
  • Installatie
  • Multi-media

Semâ Bekirović

‘niet-menselijken in de rol als auteur’

Half verscholen tussen de bladeren, is op een klein schermpje de picknick voor dieren van Semâ Bekirović te ontdekken. Een verborgen camera staat dag en nacht gericht op een kleed in het bos gedekt met lekkernijen. Regelmatig verschijnen de dieren uit het bos om een appeltje of andere lekkernij te stelen. Het bos blijft, de rommel rest.

Het werk van Bekirović is speels. Maar overduidelijk op een idee en een opvatting gebaseerd. Zij noemt het zelf speels conceptualisme.
Bekirović onderzoekt met haar werk of het zo kan zijn dat, niet alleen mensen een kunstwerk kunnen maken, maar ook de organismen, planten en dieren. De niet-menselijken in de rol als auteur. Al eeuwen haalt de mens inspiratie uit de natuur. Maar haalt de natuur ook inspiratie uit de wereld van de mens? Semâ Bekirović toont al jaren werk waarin mos, de Noordzee, oesters of vuur een menselijk product omvormen tot een bijzonder object. Zoals het kraaiennest van plastic afval. Of de voetbal en gymschoenen waarop mos groeit. Het mos in de rol van auteur.

www.semabekirovic.nl