Bomen weerspiegelen tijd. Een dwarsdoorsnede van een stam vertelt onderzoekers alles over de aarde en haar geschiedenis. In de bast en jaarringen tekenen zich de sporen af van perioden van overvloed en schaarste, ijstijden, overstromingen en bosbranden. De anatomie van het hout is een archief van geboorte, bloei, natuurrampen en veldslagen, van leven en dood, maar misschien nog wel meer een transcriptie van het vermogen weer verder te groeien nadat dood en vernietiging ongenadig hebben huisgehouden. Uit bruut gesnoeide takken ontstaan nieuwe scheuten, omgevallen woudreuzen laten nakomelingen herrijzen uit hun neergestorte lichamen, gewonde stammen dragen hun lot en vergroeien tot verwrongen maar krachtig spierweefsel. Bomen belichamen het verbond tussen vitaliteit en verwonding, scheppen en vernietigen, leven en dood.

Met haar installaties wil Anna een plek creëren waar toeschouwers opnieuw kunnen samenvallen met hun omgeving. Haar landschappen zijn groots en indrukwekkend maar ook open gewerkt, bijna fragiel, alsof je er een oude geest aan kunt raken. De kracht ervan ligt in de stellige en tegelijk subtiele manier waarop de toeschouwer uit zijn baan wordt getikt, naar een universum waarin beheersing en verwildering, verval en groei, mens en natuur elkaar opnieuw aanraken.

(tekst C. Samsom)
www.annajvanstuijvenberg.nl